Daatu by S L Bhyrappa (ದಾಟು – ಲೇಖಕರು ಎಸ್. ಎಲ್. ಭೈರಪ್ಪ್)

English translation of the review is given after the review in Kannada

ವಿಮರ್ಶೆ – ಶ್ವೇತಾ ಎಚ್ ಎಸ್

ದಾಟು ಕನ್ನಡದ ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಕಾದಂಬರಿಗಾರರಾದ ಎಸ್. ಎಲ್. ಭೈರಪ್ಪರವರು ಬರೆದಿರುವ ಕನ್ನಡ ಕಾದಂಬರಿ. ಅವರು ಕಾದಂಬರಿಗಳ ಜೊತೆ ಸಣ್ಣ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಕೂಡ ಬರೆದಿದ್ದು ಅವರ ಕಥೆಗಳೆಲ್ಲವು ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದಿಂದಾಗಿರುವ ಹಾಗೂ ಅದರಲ್ಲಿರುವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆಗಿವೆ. ದಾಟು ಎಂದರೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ದಾಟಲು ಅಥವಾ ಜಿಗಿಯಲು. ಈ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಗಡಿಯನ್ನು ದಾಟಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಲೇಖಕರು ಸೂಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ಸಮಾಜವು ರಚಿಸಿದ ಮತ್ತು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಜಾತಿ ಸಮಸ್ಯೆ ಕಾದಂಬರಿಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ಇದು ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ರಾಜಕೀಯದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ.

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರದ ತಿರುಮಲಾಪುರ ಎಂಬ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳಿಗಾಗಿ ಪ್ರಾಣಿ ಬಲಿ ನಿಷೇಧಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಜನಗಣತಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಾಯಿತು. ಕಥೆಯ ತಿರುಳಿನಲ್ಲಿ ಸತ್ಯಭಾಮ ಮತ್ತು ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಇದ್ದಾರೆ. ಸತ್ಯಭಾಮ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಪುರೋಹಿತರ ಮಗಳು. ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಶಾಸಕರೊಬ್ಬರ ಪುತ್ರ, ಗ್ರಾಮದ ಊಳಿಗಮಾನ್ಯ ಪ್ರಭುವಿನ ಮೊಮ್ಮಗ ಮತ್ತು ಗೌಡ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದವನು. ಇಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬಗಳ ಮುಂದೆ ಪರಸ್ಪರ ಮದುವೆಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದಾಗ, ಯಾರೂ ಅದನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದಿಲ್ಲ. ದುರ್ಬಲ ಇಚ್ಚಾಶಕ್ತಿಳ್ಳ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ ಆದರೆ ಸತ್ಯಭಾಮ ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ತಾನೇ ಸತ್ಯಳಾಗಿರುತ್ಥಾಳೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಪುರೋಹಿತರು ಹುಚ್ಚರಾಗಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು, ಅವರು ತನ್ನ ಮಗಳಿಗೆ ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯ ಮಹಿಳೆಯೊಂದಿಗಿನ ಸಂಬಂಧದಿಂದ ಜಾರಾಜ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆಂದು ಹೇಳಿರುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ, ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಪತ್ನಿ ಸಾಯುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಸತ್ಯಭಾಮಳ ಆಲೋಚನೆಗಳಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಕುಡುಕನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಸತ್ಯಭಾಮ ನಂತರ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲಾ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಯವನ್ನು ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ಕೆಳಜಾತಿಯವರ ಉನ್ನತಿಗಾಗಿ ಪುಸ್ತಕ ಬರೆಯಲು ಹೂಡುತ್ತಾಳೆ. ಅವರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಘಟನೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಒಂದಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆ? ಏನಾಯಿತು? ತಿಳಿಯಲು ಪುಸ್ತಕ ಓದಿ.

ಎಸ್ ಎಲ್ ಭೈರಪ್ಪರವರ ನಿರೂಪಣೆಯು ಎಷ್ಟು ವಿವರಣಾತ್ಮಕವಾಗಿದೆಯೆಂದರೆ ಅವು ಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಪೂರೈಸುತ್ತವೆ. ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಅದು ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟುತ್ತದೆ ಎಂದರೆ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಪಾತ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಅಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಅವರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಚೋದಿಸುತ್ತದೆ, ಹಿಂದೆ ನಿಂತು ಅವರ ಮೂರ್ಖತನವನ್ನು ನೋಡುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕಥೆಯ ವಿಷಯವು ಇಂದಿಗೂ ಸಹ ಸಾಪೇಕ್ಷವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ನಾವು ಅಂತಹ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನೀವು ಯಾರಿಗಾದರೂ ಹೋಲಿಸಬಹುದು. ಕಥೆಯಲ್ಲಿನ ಆಡುಭಾಷೆಗಳು ಮತ್ತು ನಿಂದನೀಯ ಪದಗಳನ್ನು ಇಂದಿಗೂ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಬೇಡಿ ಎಂದು ಹೇಳಲು ನನ್ನ ಬಳಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಇದು ಓದಲೇಬೇಕಾದ ಪುಸ್ತಕ.

Review by Shwetha H S

Daatu is a Kannada novel by an eminent Kannada novelist S L Bhyrappa. He has penned many novels along with short stories, and all of them address the problems in as well as with our society. Daatu means to cross over or leap in Kannada. Through this title, the author is indicating the necessity for us to cross over the boundaries of caste system. The theme of the novel is the caste problem created and faced by our society. It talks about the caste-based politics too.

The story is set in a village called Thirumalapura, post-independence, and at the time animal sacrifices for the deities was banned and caste-based census was begun. At the core of the story are Satyabhama and Srinivasa. Satyabhama is a daughter of a Brahmin priest. Srinivasa is a son of an MLA, grandson of the village’s feudal lord and belongs to Gowda caste. When they both express their desire to get married to each other in front of their respective families, neither approve of it. Weak-willed Srinivasa goes on to marry another girl but Satyabhama stays true to herself. Meanwhile, the priest goes mad and commits suicide. Before that, he tells his daughter that he has a bastard from an affair with an untouchable woman long ago. Later, Srinivasa’s wife dies and he becomes a drunkard going back to the thoughts of Satyabhama. But Satyabhama loses all her interest in Srinivasa after his marriage and invests all her time in farming and writing a book for the upliftment of the lower castes. A lot of events take place in their lives, but they never get united. Why? What happened? Read the book to know.

S L Bhyrappa’s narration is so descriptive that they amply cater to the imagination. So much so that it touches the emotions, making you cry with the characters, provoke along with them, stand back and look at the stupidity of them, and so on. The theme of the story is so relatable even today that it is difficult to digest that we are living in such a society. You can relate each of the characters to someone or the other in your lives. The slangs and abusive words in the story are used even today. I have nothing with me to tell you not to read this book. In fact, this is a must-read.

ಹರಿದ ಹೊನಲು – ಲೇಖಕಿ ಉಷಾ ನವರತ್ನರಾಮ್ (Harida Honalu by Usha Navaratnaram)

English translation of this book review is given after the Kannada version.

ವಿಮರ್ಶಕರು ಶ್ವೇತಾ ಏಚ್ ಎಸ್

ಶೈಲಿ : ಕಾಲ್ಪನಿಕ, ಕೌಟುಂಬಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ
ರಚನೆ: ಉಷಾ ನವರತ್ನರಾಮ್

ಉಷಾ ನವರತ್ನರಾಮ್ ಅವರು ಅನೇಕ ಕನ್ನಡ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದು, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಸ್ತ್ರೀ-ಕೇಂದ್ರಿತ ಮತ್ತು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಉಳ್ಳವುಗಳಾಗಿವೆ. 2-3 ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆ, ಅವರ ಕಾದಂಬರಿಗಳು ಕನ್ನಡವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುವ ಮಹಿಳೆಯರ ನಡುವೆ ಬಹಳ ಪ್ರಖ್ಯಾತಿ ಹೊಂದಿತ್ತು.

ಈ ಕಾದಂಬರಿಯ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಅವಳ ಕುಟುಂಬದವರು. ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ, ಓದುಗರಿಗೆ ಮದುವೆಯ ಮುಂಚಿನ ಅವಳ ಕುಟುಂಬದ ಕುರಿತು ವಿವರಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದ್ದು, ಅವಳ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ, ಮೊದಲೆರಡು ಹೆಣ್ಣು, ನಂತರ ಗಂಡು ಮಗುವಾಗಿ, ಕೊನೆಯವಳೇ ನಿರ್ಮಲಾ. ಹಿರಿಯ ಮಗಳನ್ನು ಶ್ರೀಮಂತ ಮನೆಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರೂ, ಅವರು ವರದಕ್ಷಿಣೆಯಾಗಿ ಅಲ್ಲದೆ ಕೇವಲ ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ‘ಸ್ಕೂಟರ್’ ಒಂದನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅದನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಆಗದ ಕಾರಣ, ಅವಳ ಗಂಡ ಅವಳ ತವರು ಮನೆಯ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಡಿದು ಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ಹಾಗಾಗಿ, ಮೊದಲ ಮಗಳು ಬದುಕಿದ್ದರೂ ಸತ್ತಂತೆ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಎರಡನೆಯ ಮಗಳು ಸನ್ನಡತೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿ, ಹೆರಿಗೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣ ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ. ಮಗು ಸಹ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಎರಡನೆಯ ಮಗಳನ್ನು ಸಹ ಕಳೆದು ಕೊಂಡ ನಿರ್ಮಲಾಳ ತಂದೆ-ತಾಯಿಗಳ ಸಂಕಟ ಹೇಳ ತೀರದಾಗಿದ್ದು, ನಿರ್ಮಲಾಳ ಬದುಕು ಹಸನಾಗಬೇಕೆಂಬ ತೀವ್ರವಾದ ಹಂಬಲವಿರುತ್ತದೆ. ಅವಳ ಸಹೋದರ ಕೂಡ ಅವಳನ್ನು ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಮನೆಗೆ ಸೇರಿಸುವ ತನಕ ತಾನೂ ಕೂಡ ಮದುವೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡಿರುತ್ತಾನೆ. ಇಡೀ ದಿನ ಅಗಲಿ ಹೋದ ತನ್ನ ಇಬ್ಬರ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೆನೆಯುವ ಆದರೆ ಬದುಕಿರುವ ತನ್ನನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುವ ತಾಯಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನಿರ್ಮಲಾ ಜಿಗುಪ್ಸೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಮದುವೆಯಾಗಿ ಗಂಡನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗೋಣವೆಂದುಕೊಂಡರೆ, ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಮಣಿಯಮ್ಮ ಒಂದು ಕಡೆ ಸಂಬಂಧ ತಂದು, ಎಲ್ಲರ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಪಡೆದು, ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ಗಂಡನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅತ್ತೆ-ಮಾವಂದಿರ ಕಾಟ ಇಲ್ಲ – ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ತೀರಿ ಹೋಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಐದು ಜನ ಅಣ್ಣ-ತಮ್ಮಂದಿರು ಜತೆಗೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು, ಮನೆ ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸಲು ಇಬ್ಬರು ವಯಸ್ಸಾದ ಹೆಂಗಸರು – ಇಷ್ಟೇ ಜನರ ಕುಟುಂಬ. ಐದು ಜನರಲ್ಲಿ, ನಿರ್ಮಲಾ ಮದುವೆಯಾದದ್ದು ಎರಡನೆಯವನಾದ ಅಶೋಕನೊಂದಿಗೆ. ಹಾಗೆಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಮಹಾಭಾರತದ ದ್ರೌಪದಿಯ ಕಥೆಯಿದೆಂದು ಭಾವಿಸಬೇಡಿ. ಹಲವಾರು ಖಾಯಿಲೆಗಳಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದು, ಯಾವುದೇ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸಾವು ಬರಬಹುದೆಂಬ ಭಯದಿಂದ ಹಿರಿಯವನಾದ ಅನಂತನಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಿಲ್ಲ. ಮನೆಯ ಯಜಮಾನನಾಗಿದ್ದು, ಬಹಳ ಗಂಭೀರನಾಗಿದ್ದು, ಎಲ್ಲರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಮೂರನೆಯ ಸಹೋದರ, ಅಜಯ್, ಹೆಚ್ಚುಮಾತನಾಡದೆ, ಮನೆಯ ಹೊರಗಿರುವುದೇ ಹೆಚ್ಚು. ನಾಲ್ಕನೆಯವನಾದ ಅರವಿಂದ ಅತ್ತಿಗೆಯನ್ನು ತಾಯಿಯೆಂದೇ ಪೂಜಿಸುತ್ತಾನೆ. ಕೊನೆಯವನಾದ ಅಮರೇಶನು ಸಹ ಅತ್ತಿಗೆಯನ್ನು ಬಹಳ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು, ಅವಳ ಸಂಗಡ ಏನ್ನನ್ನೂ ಸಹ ಮುಚ್ಚಿಡದೆ ನಿರ್ಮಾಲಾಗೆ ಬಹಳ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಿನವನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಕಿರಿಯವನಾಗಿದ್ದು, ಇನ್ನೂ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿರುವ ಅಮರೇಶನು ಎಲ್ಲರಿಂದ ಕಡೆಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟು, ನಿಂದಿತನಾಗಿದ್ದ ಕಾರಣ ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ನಿರ್ಮಲಾಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಮಕಾರ.

ಬರೀ ಗಂಡಸರೇ ಇದ್ದು, ಅವರ ನಡುವೆ ಮಸಲತ್ತು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸದಾಕೆ – ಇವರೆಲ್ಲರನ್ನು ಸಂಭಾಲಿಸಿಕೊಂಡು, ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ದೂರಿಗೆ ಆಸ್ಪದ ಕೊಡದೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸರಿದೂಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ನಿರ್ಮಲಾಳಿಗೆಆಗುವುದೇ? ಆ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸರ್ವೇಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ-ಕೌಟುಂಬಿಕ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು-ತಲ್ಲಣಗಳನ್ನು ಲೇಖಕಿ ಬಹಳ ಸೊಗಸಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕಥೆಯ ಮುಂದಿನ ಭಾಗವನ್ನು ಮತ್ತು ಸುಖಸಂಸಾರವನ್ನು ಹೊಂದುವ ಆಸೆ ಕಾಣುವ ನಿರ್ಮಲಾಳ ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ತಿಳಿಯಲು, ನೀವು ಈ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಓದಬೇಕು.

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪಾತ್ರಪೋಷಣೆ ಕೂಡ ಬಹಳ ಸೊಗಸಾಗಿದ್ದು, ಈಗಿನ ಟೀವಿ ಧಾರಾವಾಹಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಅಸಂಬದ್ಧ ಅತ್ತೆ-ಸೊಸೆ, ಅಥವಾ ತೊಂದರೆ ಕೊಡಲೆಂದೇ ಸೃಷ್ಟಿಲ್ಪಡುವ ಪಾತ್ರಗಳಂತೆ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪಾತ್ರವೂ ಸಹ ಕಥೆಯ ಓಘಕ್ಕೆ ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದು, ಒಂದು ನೈಜ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ.

ಇಂದಿನ ಕಾಲದ ಮನಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಓದಿದರೆ, ಈ ಪಾತ್ರಗಳು ಅಷ್ಟು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಟ್ಟದೇ ಇರಬಹುದು. ಆ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಇನ್ನು ಅಂಬೆಗಾಲು ಇಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಹಿಳೆಯರ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರಿತು ಇದನ್ನು ಓದುವುದು ಒಳಿತು. ಯಾವುದೋ ಅಳುಮುಂಜಿ ಕಥೆಯಿರಬಹುದೆಂಬ ನನ್ನ ಊಹೆ ಸುಳ್ಳಾಗಿ, ಒಂದೇ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸುವಂತಾಯಿತು. ಹಳೆಯ ತಲೆಮಾರಿನ ಜನರಿಗೆ ಸೂಕ್ತವಾಗುವ ಈ ಕಥೆ ಈಗಿನ ಆಧುನಿಕ ಜಗತ್ತಿನ ಮಂದಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಪಥ್ಯವಾಗದು. ಇದನ್ನು ಓದದೇ ಹೋದರೆ ನೀವು ಏನನ್ನೂ ಕೂಡ ಕಳೆದು ಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಆಯ್ಕೆಗಳಿಲ್ಲದೆ ಹೋದರೆ, ಇದನ್ನು ಖಂಡಿತ ಒಮ್ಮೆ ತಿರುವಿ ಹಾಕಬಹುದು.

Given below is the English translation of the book review given above.

Review by Shwetha H S

Genre: Fiction, Family Drama, Social
Author: Usha Navaratnaram

Usha Navaratnaram has written many Kannada novels. All of them are either women or family oriented. About two-three decades ago, her novels were known among women who could read, write and speak Kannada as well as enjoy the language.

The story of this novel revolves around Nirmala and her family. To begin with, the reader is told about her family before her marriage. Her parents have four children: two daughters, a son and at last, Nirmala. The first daughter is married to a man whose family is wealthy enough and still demand a scooter from the in-laws, not as dowry but as a gift. When they can’t provide what is asked, the husband stops all the communication with his wife’s family and doesn’t let his wife also to talk to her parents. Thus, the first daughter is as good as dead. The second daughter marries a noble man, but dies during delivery. The baby doesn’t survive either. Therefore, the second child is also lost. The old couple’s plight is they have lost two children and they don’t want to lose the remaining daughter, Nirmala, too. Their son strives to get her married to a good family and vows to marry only after getting his sister married. Nirmala is fed up of her mother, who is always wailing about daughters who aren’t there and doesn’t care about the surviving one. She just wants to get married and go away to her husband’s place hoping there situation would be better. But her parents have ignored the matter of her marriage. Thankfully, Maniyamma, their neighbour brings a marriage proposal for Nirmala and after everyone agrees, she gets married. At the husband’s place, there are no in-laws; they are dead long ago. It is a family of five brothers with two old ladies to cook food and clean the house. Nirmala is married to the second of the five, Ashok. She isn’t Draupadi, so we can let go Mahabharatha here. The first brother, Ananth, doesn’t want to get married because he has too many health issues and is afraid that he might die anytime. He is also the family’s caretaker; a very serious person and everybody consult him before doing anything. The third brother, Ajay, doesn’t talk much and out of the house most of the time. Aravind is the fourth one who treats his sister-in-law like his mother. Amaresh is the last in the line and totally adores his sister-in-law and doesn’t hide anything from her. Of all the five, the last one is still in college and other four reprimand him for everything, so Nirmala has a soft corner for him. In a house full of men and a scheming cook, how does this new bride take care of everyone and keep them happy without giving a chance to complain? The author has written a story with believable difficulties that may occur in domestic life of that era. Read the novel to know the intelligence of the girl who wants to have a happy-married-life.

What are commendable about the story are the well developed characters. Unlike the new age saas-bahu serials, the characters in here don’t sit jobless and hatch plans how to pathetically torture each other. They are well developed characters with their own lives to lead that aid the story to proceed.

If you read this with a mindset that is constantly running in these times, then you might not be able to relate to the story as this is set back when women were trying to break free one step at a time.

I thought this might be a sob story, but it isn’t. It is a story that you can finish at one go. It is written well enough for people of the previous generations. It isn’t a loss to read this story, but it isn’t that great also to recommend to everyone. Pick this book up when you have nothing else to read and have shunned other books.

ವಿಮರ್ಶೆಯನ್ನು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಅನುವಧಿಸಿದವರು ಸತೀಶ್ ಏ ಜೀ
Book review is translated into Kannada by Satish A G

ಸರಸಮ್ಮನ ಸಮಾಧಿ – ಡಾ|| ಶಿವರಾಮ ಕಾರಂತ (Sarasammana Samadhi by Dr. Shivarama Karanth)

English translation of this book review is given after the Kannada version.

ಶೈಲಿ: ವಿಡಂಬನೆ
ಲೇಖಕ: ಡಾ|| ಶಿವರಾಮ ಕಾರಂತ

ವಿಮರ್ಶಕರು ಶ್ವೇತಾ ಹೆಚ್ ಎಸ್

“ಸರಸಮ್ಮನಸಮಾಧಿ” – ಇದು ಒಂದು ವಿಡಂಬನಾತ್ಮಕ ಕೃತಿಯಾಗಿದ್ದು, ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ನಮ್ಮ ಸಮಾಜವು ಹೇಗೆ ಗುರುತಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ವಿಮರ್ಶೆ ಅಡಗಿದ್ದು, ಸ್ತ್ರೀಯರ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ನಿಜಜೀವನದ ಬೇಕು-ಬೇಡಗಳ ಕುರಿತು ಬೆಳಕನ್ನು ಚೆಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಶಿವರಾಮ ಕಾರಂತರ “ಸ್ತ್ರೀ-ಕೇಂದ್ರಿತ” ಅನೇಕ ಕಾದಂಬರಿಗಳಲ್ಲಿ “ಸರಸಮ್ಮನ ಸಮಾಧಿ”ಯು ಕೂಡ ಒಂದು. ಕಾದಂಬರಿಯ ಪರಿಸರವು ಮಂಗಳೂರು, ಮೂಡಂಬೈಲು, ಮಂಜೇಶ್ವರ ಮತ್ತು ಕಾಸರಗೋಡಿನ ಕೆಲವುಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಿತವಾಗಿದ್ದು, ಆ ಕಾಲ ಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಈ ಪ್ರದೇಶಗಳೆಲ್ಲವೂ ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಪ್ರದೇಶಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಕಾರಂತರು ಕೂಡ ಕರಾವಳಿ ಭಾಗದವರೇ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ, ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿನ ಜೀವನಶೈಲಿಯು ಅತ್ಯಂತ ಸಹಜ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಂಬಿತವಾಗಿವೆ.

ಚಂದ್ರಯ್ಯ ಎಂಬ ಸಿರಿವಂತ ಯುವಕ ಮೂಡಂಬೈಲಿನಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದು, ಆತನಿಗೆ ಹೆಣ್ಣು ಕೊಡಲು ಅನೇಕ ಕುಟುಂಬಗಳು ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದರು. ಚಂದ್ರಯ್ಯನಿಗೆ ಮಂಗಳೂರು ಮತ್ತು ಮಂಜೇಶ್ವರದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಗೆಳೆಯರಿದ್ದರು. ಅವನು ವಿನೋದ ಪ್ರಿಯನಾಗಿದ್ದರೂ, ಅತಿಂದ್ರೀಯ, ಅಗೋಚರ ಶಕ್ತಿಗಳ ಕುರಿತು ಮತ್ತು ದೆವ್ವ-ಭೂತಗಳ ಬಗೆಗಳ ಕುರಿತಾದ ಕಥೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವಿಪರೀತವಾದ ಕುತೂಹಲ ಹೊಂದಿದ್ದನು. ಯಾರಾದರೂ ಬಂದು, ತಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ದೆವ್ವ-ಭೂತದ ಕಾಟವಿದೆಯೆಂದು, ಪಿಶಾಚಿಗಳ ಚೇಷ್ಟೆಯಿದೆಯೆಂದು ಹೇಳಿದರೆ ಸಾಕು, ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೊರಟು ನಿಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದನು. ಕೆಲವು ತಿಂಗಳುಗಳ ಅಂತರದಲ್ಲಿ, ತಮ್ಮ ಗಂಡಂದಿರು ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅಸಹನೆ ಹೊಂದಿದ್ದ ಹಲವು ಮಹಿಳೆಯರ ಕುರಿತು ಚಂದ್ರಯ್ಯ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಈ ಮಹಿಳೆಯರು – ಮಹಾಸತಿ ಸರಸ್ವತಿ-ಯನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆಂಬುದನ್ನು ಅರಿಯುತ್ತಾನೆ. ಮಹಾಸತಿ ಸರಸ್ವತಿಯು “ಸತಿ ಪದ್ದತಿ”ಯಂತೆ ಗಂಡನ ಜತೆ ಚಿತೆಯೇರಿ ಪ್ರಾಣತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆಂದು ಪ್ರತೀತಿಯಾಗಿದ್ದು, ಗಂಡಸರೂ ಸಹ ಅವಳ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಕುಟುಂಬದ ಒಳಿತಿಗಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಮಯವಿದ್ದು, ಭಕ್ತರು ಗುರುವಾರ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟು, ಮಹಾ ಸತಿಯನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ, ದೇವಾಲಯದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ಕೊಳದಲ್ಲಿ ತೆಂಗಿನಕಾಯಿಯನ್ನು ಬೇರೆ ಯಾರು ಕೂಡಗಮನಿಸದ ಹಾಗೆ ಹಾಕಬೇಕು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಯಾರಾದರೂ ಅವರನ್ನು ಕಂಡರೆ, ಅಂತಹ ವರಕೋರಿಕೆಯು ಈಡೇರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಬಲವಾದ ನಂಬಿಕೆ.

ಚಂದ್ರಯ್ಯನು ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ದೆಬಾರದಿದ್ದರೆ ಹಳ್ಳಿಯ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಒಂದು ದಿನ, ಅವನ ಗೆಳೆಯನಾದ ಈಶ್ವರ ಭಟ್ಟ, ಅವನಿಗೆ ಮೂಡಂಬೈಲಿನಲ್ಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಅಲೆದಾಡುವ ಗಂಡಸರನ್ನು ಕಾಡುವ ಭೂತ – ಬೆಳ್ಳಿಯಕ್ಕನ ಕುರಿತು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯ ಅವನ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಭೂತವಿದೆಯೆಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ, ತನ್ನ ಮಗಳಾದ ಜಲಜಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಲು ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾನೆ. ಚಂದ್ರಯ್ಯನಿಗೆ ರೂಪುವತಿಯೂ, ಸುಶಿಕ್ಷಿತೆಯೂ ಆದ ಹೆಣ್ಣಿನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿದ್ದು, ಜಲಜಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನಿಗೆ ಇನ್ನೋರ್ವ ಗೆಳೆಯನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ ಭಾಗೀರಥಿ ನೆನಪಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಭಾಗೀರಥಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದು, ಆಕೆಯ ಗಂಡ ತನ್ನ ತಂದೆಗೆ ಹೆದರಿ ಓಡಿಹೋಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವಳಿಗೂ ತನ್ನನ್ನು ಕಂಡರೆ ಒಲವಿದೆಯೆಂದು ಅರಿತ ಚಂದ್ರಯ್ಯ ಆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಅದೇ ದಿನ, ಅವಳ ಗಂಡ ಧೈರ್ಯವನ್ನೆಲ್ಲ ಒಗ್ಗೂಡಿಸಿ, ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಮರಳಿ ಬರುತ್ತಾನೆ. ಅವರ ನಡುವಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಚಂದ್ರಯ್ಯ ಊರಿಗೆ ಮರಳುತ್ತಾನೆ. ಆ ದಿನರಾತ್ರಿ, ಅಷ್ಟು ದಿನಗಳಿಂದ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದ ದೆವ್ವವನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರ ಹೆಣ್ಣು ದೆವ್ವವಾದ ಬೆಳ್ಳಿಯಕ್ಕ, ಚಂದ್ರಯ್ಯನ ಸ್ನೇಹ ಬಯಸಿ, ಅವಳು ಕೇಳಿದ್ದನ್ನು ನೀಡಿದರೆ, ಅವನ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಉತ್ತರ ಕೊಡುವುದಾಗಿ ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ. ಚಂದ್ರಯ್ಯ ತಾನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದ ಹೆಂಗಸರೆಲ್ಲರ ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸಿ, ಒಂದು ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದು ತದನಂತರ ಅವಳನ್ನು ಪುನಃ ಭೇಟಿಯಾಗುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿ, ಮನಃಶಾಂತಿಯನ್ನು ಅರಸಿ ಕಾಸರಗೋಡಿನ ಹಾದಿ ತುಳಿಯುತ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹೊಸದಾಗಿ ಮದುವೆಯಾದ ನಾಗವೇಣಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ವರ್ತಕನ ಮಗಳಾದ ಅವಳ ಗಂಡನಿಗೆ ಇದು ಮೂರನೆಯ ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದು, ಮಧುಚಂದ್ರಕ್ಕಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರೂ ಆಕೆ ಅಸಮಾಧಾನ ಹೊಂದಿರುವುದನ್ನು ಚಂದ್ರಯ್ಯ ಅರಿಯುತ್ತಾನೆ. ಕಾಸರಗೋಡಿನಿಂದ ತನ್ನ ಊರಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದರೂ ಮನೆಗೆ ಹೋಗದೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯನ ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಅವನ ಮನೆಗೆ ತೆರಳುತ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲಿ ಸುಂದರಿಯೂ, ವಿದ್ಯಾವಂತೆಯೂ ಆದ ಸುನಾಲಿನಿಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ಕೆಲ ಸಮಯದ ಹಿಂದೆ ಮಹಾಸತಿ ಸರಸ್ವತಿಯ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬಳಿ ಅವಳನ್ನು ದೆವ್ವವೆಂದು ನಂಬಿ, ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಹಿಡಿದದ್ದನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾನೆ. ಅವಳನ್ನು ತನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದು ತಿಳಿದು, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವಳು ಸಹ ದುಃಖಿತಳಾಗಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಮರಗುತ್ತಾನೆ. ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ, ತಾನು ಭೇಟಿಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲ ಹೆಂಗಸರ ಬಗ್ಗೆ ಆಲೋಚಿಸಿ, ಒಂದು ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದು, ಬೆಳ್ಳಿಯಕ್ಕನ ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಬೆಳ್ಳಿಯಕ್ಕ ಯಾರ ಭೂತ? ಈ ಹೆಂಗಸರ ಮತ್ತು ಇತರ ಪಾತ್ರಗಳ ಮುಂದಿನ ಕಥೆಯೇನು? ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯಲು ನೀವು “ಸರಸಮ್ಮನ ಸಮಾಧಿ”ಯನ್ನು ಓದಬೇಕು.

ಸುಮಾರು ಒಂದು ಶತಮಾನದ ಹಿಂದೆ ಬರೆದಿದ್ದರೂ ಕೂಡ, ಓದುಗರು ಇಂದಿಗೂ ಅದರ ಪ್ರಸ್ತುತೆಯನ್ನು ಕಂಡು, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪಾತ್ರದ ನೈಜತೆಯನ್ನು ಅರಿಯಬಹುದು. ಶಿಕ್ಷಿತರಾಗಿರಲಿ ಅಥವಾ ಅಶಿಕ್ಷಿತರಾಗಿರಲಿ, ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಹಲವು ಸ್ತ್ರೀ-ಪಾತ್ರಗಳು ತಮ್ಮ ವೈವಾಹಿಕ ಜೀವನದ ಕುರಿತು ಭ್ರಮನಿರಸನಗೊಂಡು, ತಮ್ಮ ತಂದೆ ಅಥವಾ ಗಂಡ ತಮ್ಮನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲಾ ಕಾಲಘಟ್ಟಗಳಂತೆ, ಗಂಡಸರಾದವರು ಅವರ ಮಗಳ ಅಥವಾ ಹೆಂಡತಿಯ ಮನದ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಅರಿಯಲು ವಿಫಲರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಚಂದ್ರಯ್ಯ ಇವರೆಲ್ಲ ಬಗ್ಗೆ ಸಹಾನುಭೂತಿ ಹೊಂದಿದ್ದು, ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಬಯಸುವವನಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಬಿನ್ನವಾಗಿಯೂ ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿಯೂ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ಸುನಾಲಿನಿಯು ವಿದ್ಯಾವಂತೆಯಾಗಿದ್ದರೂ, ಅಶಿಕ್ಷಿತನೊಡನೆ ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದು, ಅವನ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ತೊಂದರೆಗೊಳಗಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ. ಹೆಂಗಸರನ್ನು ಪಾದರಕ್ಷೆಗಳಂತೆ ಕಾಣಬೇಕೆಂಬ ಮಾವ ಮತ್ತು ಇಂಥ ತಂದೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸದ ಗಂಡನ ಬಗ್ಗೆ ರೋಸಿ ಹೋಗಿ ಗಂಡನ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟಭಾಗೀರಥಿ.  ತನ್ನ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆ ಅತೀವಕಾಳಜಿಹೊಂದಿದ್ದು, ಗಂಡನ ಪೊಳ್ಳು ಸ್ವಾಭಿಮಾನ ಮತ್ತು ಜಿಪುಣತನವನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದರೂ ಜಾನಕಿ, ತನ್ನ ಹಿರಿಯ ಮಗಳಾದ ನಾಗವೇಣಿಯನ್ನು ಉದ್ಯೋಗವಿಲ್ಲದ, ಎರಡು ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ವಿಧುರನಿಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ಅಷ್ಟು ಸುಂದರಿಯೂ ಅಲ್ಲದ, ವಿದ್ಯಾವಂತೆಯೂ ಅಲ್ಲದ ಜಲಜಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಯಾವ ವರನು ಕೂಡ ಇಷ್ಟ ಪಡದ ಕಾರಣ ಅವಳಿಗೆ ಇನ್ನು ಮದುವೆಯ ಭಾಗ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇವರೆಲ್ಲರ ಕುರಿತಾಗಿ ಚಂದ್ರಯ್ಯ ಮರುಗುತ್ತಾನೆ. ಇವೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ರೂಪವತಿಯಾಗಿದ್ದರು, ಭೂತವಾದ ಬೆಳ್ಳಿಯಕ್ಕನನ್ನು ಸಹ ಅವನು ನಿಭಾಯಿಸ ಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಇನ್ನೊಂದು ಸವಾಲು. ಜೀವಂತವಾಗಿರಲಿ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲದಿರಲಿ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪಾತ್ರವೂ ಕೂಡ ತನ್ನದೇ ಆದ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಮಹತ್ವವನ್ನು ಸಾರುತ್ತವೆ.

“ಸರಸಮ್ಮನ ಸಮಾಧಿ”ಯು ಒಂದು ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಕೃತಿಯಾಗಿದ್ದು, ಜನರು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪುರುಷರು ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ನಿರ್ಧಾರಗಳಿಂದ, ಮಾಡುವ ಆಯ್ಕೆಗಳಿಂದ, ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಭಾಗವಾದ ಹೆಂಗಸರ ಮೇಲೆ ಯಾವ ರೀತಿಯ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಅವಲೋಕನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ. ಕೇವಲ ಭೋಗದ ವಸ್ತುಗಳಾದ ಆಭರಣಗಳು, ಸಿರಿವಂತಿಕೆಗಳಿಂದ ಹೆಂಗಸರನ್ನು ಸಂತೋಷಪಡಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿ-ಸಹಾನುಭೂತಿಗಳಿಂದ ಸಾಧ್ಯ ಎನ್ನುವುದು ಇದರ ಕೇಂದ್ರ ವಸ್ತು. ಬಿಗಿಯಾದ ನಿರೂಪಣೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಬುದ್ಧ ಪಾತ್ರ ಪೋಷಣೆಯಿಂದ ಓದಿಸುತ್ತಾ ಸಾಗಿಸುವ ಈ ಪುಸ್ತಕವು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ ಸಡಿಲಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಪುಸ್ತಕದ ಹೆಸರನ್ನು ಕಂಡು, ಇದೊಂದು ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಕಥಾನಕವಿರಬಹುದೆಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದ ನನಗೆ, ಸಮಾಜದ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಮದುವೆಯ ಕುರಿತಾದ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವಿಮರ್ಶೆಗೆ ಒಳಗಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ, ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಕ್ಕುನಲಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ಒಂದು ಸುಂದರ ಕೃತಿ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಕೂಡ ಇದನ್ನು ಓದಲೇ ಬೇಕೆಂದು ನಾನು ಶಿಫಾರಸ್ಸು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.

Given below is the English translation of the book review given above.

Genre: Satire
Author: Dr. Shivarama Karanth

Review by Shwetha H S

Sarasammana Samadhi can be called a satire that mocks at how women are portrayed and made to behave by the society, but also about how they actually are in real life and what they want. The author Dr. Shivarama Karanth has written woman-centric novels, and just like his other works, Sarasammana Samadhi is also about women. The story is set in the areas of Mangalore, Mudambailu, Manjeshwara and, to certain extent, Kasaragodu. Back when this novel was written, all these places were in Karnataka, and near to where the author lived. The life in the coastal region can be found in a few instances in the story.

Chandraiah is a single youth and is wealthy enough for other families to want him to marry their daughters. He lives in Mudambailu and has friends in Mangalore and Manjeshwara. He is of jovial nature and is especially interested in paranormal and ghost stories. If one wants to catch his attention, he/she has to tell him that they have ghosts in their village. It will be more than enough to take him to their village. In a span of a few months, Chandraiah comes across a few women who are distraught with their husbands and families. These women go to pray to Mahasati Saraswathi, a lady who was said to have sacrificed herself in the pyre of her husband as Sati practice. Even men pray to her. There is a special time to pray for the goodness of the family life. The devotee has to go to her temple at the midnight of any Thursday, pray to Mahasati and throw a coconut into the pond next to the temple. All this has to be done without anybody noticing it. If anybody notices a man or a woman doing so, their wishes won’t come true. Chandraiah roams around the village and surroundings when he isn’t sleepy. One day, his friend Eshwara Bhat tells him about Belliyakka, a ghost that haunts men who roam around in Mudambailu alone at night. His other friend too tells that there is a ghost in his village too, but it isn’t true. He just wants to take Chandraiah to his home so that he can show his daughter, Jalajakshi, to this unmarried young man. Chandraiah is not only looking for a charming girl, but also wants to marry an educated girl. Jalajakshi doesn’t meet either of his expectations and he doesn’t show any interest in her. He suddenly remembers a girl, Bhagirathi, he had seen at his friend’s place. Bhagirathi is married, but her coward husband has left her scared of his father. Chandraiah knows she also likes him. So he goes to his friend’s village and talks to her. On the same day, her husband finally musters courage to come and gather her after staying apart for two years. Chandraiah leaves the couple to sort their issues and goes back to his home. On his wanderings one night, he meets the ghost in whose search he had roamed everywhere. Belliyakka, the ghost of a beautiful woman, asks his friendship and if he is willing to give her what she asks for in return to answers to his questions. Chandraiah tells her that he will come back to her once he decides of the women he has met. He goes off to Kasaragodu in search of peace of mind, but there he sees the newly married Nagaveni, who has come there with her third-time married husband on honeymoon, but it is evident that she is not happy with him. Nagaveni is the daughter of a merchant of his village. From Kasaragodu, Chandraiah goes back to his village and instead of going home he goes to his friend’s shop to chat with him. He doesn’t find his friend there, so Chandraiah goes to his friend’s home. There he finds Sunalini, a beautiful and educated girl whom he had accidentally held near Mahasati Saraswathi’s temple at the midnight thinking she is the ghost. He understands that she too is unhappy because his friend doesn’t love her, and pities her. After listening to her plight, he goes back home. He contemplates about all the women he has met, and goes to meet Belliyakka to tell his decision. But whose ghost is this Belliyakka? What happens to all these girls and women in the story? Read Sarasammana Samadhi to know more.

All the characters in the story are relatable. Though this was written almost a century ago, the reader can still relate to it. Women of this story, both educated and uneducated, are fed up of their married lives and want their husbands and fathers to understand them. Just like men of every era, men in this story too are unaware of what their wives and daughters want. What makes Chandraiah special is he is compassionate enough to understand these women’s plight and help them. Sunalini is an educated girl married to an uneducated man, and is suffering due to his ignorance. Bhagirathi has left her husband’s home because her father-in-law thinks women should be treated like footwear and her husband is afraid of his father to support her. Janaki is a mother worried about her daughters because her husband doesn’t care about anything except money and his false prestige. Yet, she happily marries her first daughter Nagaveni to an unemployed youth whose previous two wives are dead. Jalajakshi is an unmarried girl with not beauty and education, hence undesirable to men. Chandraiah pities each of them. But he has to deal with Belliyakka, the beautiful ghost too. Each character, whether dead or alive, has a life of its own and is well depicted in the story.

Sarasammana Samadhi is a well-written book that makes people, especially men, think of the choices they are making that are affecting the women in their lives and leading to lose their love. The essence of the story is that women cannot be kept happy with jewellery, but they also need their husband’s love. Not even once will you get bored reading this novel that has interconnected and developed characters. Sarasammana Samadhi means Sarasamma’s Grave in Kannada. From the title, I thought it must be a gory story, but it turned out to be a thought provoking satire that will also make you laugh at the society and its idea of marriage. I will definitely recommend this book to everyone.

ವಿಮರ್ಶೆಯನ್ನು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಅನುವಧಿಸಿದವರು ಸತೀಶ್ ಏ ಜೀ
Book review is translated into Kannada by Satish A G

ಚಿದಂಬರ ರಹಸ್ಯ, ಲೇಖಕ ಕೆ ಪಿ ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ತೇಜಸ್ವಿ (Chidambara Rahasya, by K P Poornachandra Tejaswi)

For translation of the review in English, please scroll down.

ವಿಮರ್ಶೆ ಬರೆದವರು ಶ್ರೀಹರ್ಷ ಡಿ ವಿ

ಭಾರತ ಎಂಬ ಒಂದು ಬೃಹತ್ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಜನರ ವರ್ತನೆ ಅರ್ಥವಾಗಲು ಭಾರತದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರು ಸಾಕೆನ್ನುವ ಅರ್ಥ ನಮ್ಮ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರ “ಚಿದಂಬರ ರಹಸ್ಯ” ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಓದಿದಾಗ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಆಗಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಈಗಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುವ ಜಾತಿಭೇದ, ವೈಷಮ್ಯ, ಹಿಂದೂ-ಮುಸಲ್ಮಾನ ಗಲಬೆ ಗಲಾಟೆಗಳು, ಮೂಡನಂಬಿಕೆಗಳು, ಹಾದರ, ಆಸೆಗೀಡಾದ ಮನುಷ್ಯನು ಪರಿಸರದ ಮೇಲೆಸಗಿರುವ ಹಲ್ಲೆಯ ಪರಿಣಾಮ, ದರೋಡೆ, ಸುಲಿಗೆ, ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ವಾದದ ಅನರ್ಥಮಂಡನೆಯಿಂದಾಗುವ ಯುವಕರ ಅಹಿತಕರ ಮನಪರಿವರ್ಥನೆ ಹೀಗೆ ಹಲವಾರು ಸಾಮಾಜಿಕ ಕಹಿಸತ್ಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿಹಾಸ್ಯದ ಮೂಲಕ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಡುವ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರ ಈ ಪ್ರಯತ್ನ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಒಂದು ಬಹುಮುಖ್ಯ ಕಾದಂಬರಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದೆ.

ಹಾಗೆಯೆ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಒಂದು ರಹಸ್ಯಾನ್ವೇಷಣೆಯ ಮೂಲಕವೇ ಈ ಮುಂಚೆ ತಿಳಿಸಿದ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕು ಪಸರಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಊರಿಗೆ ಸೆಂಟ್ರಲ್ ಇಂಟೆಲಿಜೆನ್ಸ್ ಆಫೀಸರ್ ಆಗಿ ಬರುವ ಶಾಮನಂದನ ಅಂಗಾಡಿ ಉರ್ಫ್ ಶಾಮೇಗೌಡ ಮತ್ತವರ ಏಲಕ್ಕಿಯ ಉತ್ಪಾದನೆಯ ಕುಸಿತದ ವಿಷಯವಾಗಿನ ತನಿಖೆ ಕಥೆಯ ರೋಚಕತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಎಂದಿನಂತೆ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರು ಈ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲೂ ತಿಳಿಹಾಸ್ಯವನ್ನು ನಿರೂಪಣೆಗೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ.

ಈ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಓದಲಿಚ್ಚಿಸುವವರಿಗೆ ತಕ್ಕಮಟ್ಟಿಗೆ ಏಲಕ್ಕಿ ಸಸಿಯ ಟಿಶ್ಯೂ ಕಲ್ಚರ್, ಕಾಡಿನ ನಾಶದಿಂದಾಗುವ ಅನಾಹುತಗಳು, ಲಂಟಾನದ ಮರಗಳ ತೊಂದರೆಗಳ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಜ್ಞಾನ ಸಿಗುವುದು ನಿಜ. ನನ್ನಂಥ ಕೆಲವರಿಗೆ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೇರೇಪಣೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ನಿಜವೆ ಅನ್ನಿ.  ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇದೊಂದು ಅದ್ಭುತ ಜ್ಞಾನಸಂಪದ.

Translation of the above given review to English:

Review by Sriharsha D V

You don’t have to visit every village in India to get a hang of what happens within it. A visit to a small village in it will open the Pandora’s box. And this novel by K P Poornachandra Tejaswi, one of the foremost new-age kannada writers, gives an overview of the India we live in.

The social illnesses that existed then and to a good extent now like casteism, religion based issues, robberies, prostitution, reckless deforestation for wealth gain and to create differences and rivalry, Marxism’s wayward interpretations and their effect on the youth trying to imbibe them etc., they all find place in this book. The book has powerful depictions of all the above issues and the story is told laden with soft humour.

Rahasya means secret and as the name suggests, there is a secret in this story. While unearthing the key to this secret we see all the issues. Shamanandan Angaadi aka Shamegowda, an intelligence bureau officer visiting his native to find out the reason behind the constant and alarming decrease in the cardamom production of this region is the principle character who adds the required nail-biting suspense moments through the novel.

A person willing to spend time on reading this novel will get to know a lot about tissue culture in cardamom, effects of deforestation, the adverse effects of the invasive weed, Lantana camara, that has spread big within the western ghats etc. And it would inspire few people, like me, interested in practicing and promoting agriculture too.

Do give it a read and according to me, it should not be missed!

ಕರ್ವಾಲೊ, ಬರೆದವರು ಕೆ ಪಿ ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ತೇಜಸ್ವಿ (Karvalo by K P Poornachandra Tejaswi)

For translation of the review in English, please scroll down.

ವಿಮರ್ಶೆ ಬರೆದವರು ಶ್ರೀಹರ್ಷ ಡಿ ವಿ

“ಸೃಷ್ಟಿಶೀಲ ಬರಹಗಾರ ಅನೇಕ ವೇಳೆ ತನ್ನ ಸಿದ್ಧಾಂತ, ತತ್ವ, ತರ್ಕ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಇತಿಮಿತಿಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಅದನ್ನು ಅತಿರೇಕದ ಅಂಚಿನವರೆಗೆ ಒಯ್ಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ” – ಕೆ ಪಿ ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ತೇಜಸ್ವಿ

ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ನೆಚ್ಚಿನ ಬರಹಗಾರ, ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುವ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಸ್ಸೀಮ ಈ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಓದುಗರನ್ನು ಒಂದು ಸಾಹಸಯುಥ ಯಾನಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾರೆ. ಇವರ ಅಧುನಿಕ ಪ್ರಪಂಚದ ಸಂತರೆಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ, ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರು ಇದ್ದು ಕಂಡಂತಹ ಮಲೆನಾಡಿನ ಅದ್ಭುತ ಚಿತ್ರಣವೊಂದು ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಿನ ಮುಂದೆ ಬಂದು ಹಾಯ್ದುಹೊಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುವ ಹೂಗಳು, ಕಾಡಿನ ವಿಸ್ಥಾರತೆ, ಅಲ್ಲಿನ ಜನಜೀವನ, ಕಷ್ಟ ಕಾರ್ಪಣ್ಯಗಳು ಎಲ್ಲವು ಹಾಸ್ಯರೂಪದಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ.

ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ತೇಜಸ್ವಿ ರವರು ನಿರೂಪಕನ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ದಿನಚರಿಯಲ್ಲಿ ಎದುರಾಗುವ ಪಾತ್ರಗಳಾದ ಮದುವೆ ಮಂದಣ್ಣ, ಕೀಟ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಕರ್ವಾಲೊ, ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕ ಪ್ರಭಾಕರ, ಬಿರಿಯಾನಿ ಕರಿಯಪ್ಪ ನವರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ತಾವು ಓದಿ ತಿಳಿದುಕೊಂದಿರುವಂಥಹ ಪರಿಸರ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಇವರೆಲ್ಲರ ಮುಖಾಂತರ ಅದ್ಭುತವಾಗಿ, ಕುತೂಹಲ ಹುಟ್ಟಿಸುವಹಾಗೆ ತಿಳಿಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ತವಕವನ್ನುಂಟುಮಾಡುವ ಹಾರುವ ಒತಿಕ್ಯಾತದ ಹುಡುಕಾಟದ ಪ್ರಸಂಗ ಮೈ ಜುಮ್ಮೆನ್ನುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಹಾಸ್ಯಕ್ಕೆ ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಾಧಾನ್ಯತೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಓದುತ್ತಿರಲು ಎಷ್ಟೊಂದು ಧ್ರುಷ್ಟಾಂಥಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಗೊಳ್ಳೆಂದು ನಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ಮಂದಣ್ಣನ ಮೇರೆಜು (Marriage) ಪ್ರಸಂಗ, ಬಿರಿಯಾನಿ ಕರಿಯಪ್ಪನ ಶಿಕಾರಿ ಕಾಂಡ – ಕಂಡ ಪ್ರಾಣಿಯನ್ನೆಲ್ಲ ಹೊಡೆದು ತಿನ್ನುವ ಚಪಲ, ಮನೆಗೆಲಸಗಾರ ಪ್ಯಾರನ ಮಂದ ಬುದ್ಧಿ, ಆ ಪ್ರದೇಶದ ಬೈಗುಳಗಳು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಮಂದಣ್ಣನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಂದಿ ಮಾಂಸದ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಲು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹಂದಿಗಳನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿರಲು, ಅವುಗಳ ಆರ್ತನಾದ ಕೇಳಿ ಎಚ್ಚೆತ್ತ ಪ್ಯಾರ ಹೀಗೆ ಬೈಯ್ಯುತ್ತಾನೆ – “ತುತ್ತೇರಿ, ಸುವ್ವರೋ ಕ ಬೊಮ್ದ”. ಇದನ್ನು ಓದಿದ ನಂತರವಂತೂ ನೆನೆಸಿ ನಕ್ಕಿದ್ದು ಉಂಟು.

ಪ್ರಕೃತಿ ಮತ್ತು ಮಲೆನಾಡು, ಇವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರ ನಿಪುಣತೆ ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ. ಎಷ್ಟೊಂದು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿಕೊಡುತ್ತಾರೆ ಕೂಡ. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಕುತೂಹಲ ಕೆರಳಿ ಅವುಗಳ ಕುರಿತು ನಾ ಹುಡುಕಿದ್ದು ನಿಜವೆ. ಗುರುಗಿ ಹಳದಿಂದ ಎಂಟು ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಅತ್ಯದಿಕ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಜೇನಿನ ಉತ್ಪಾದನೆ, ಜೇನು ಸಾಕಾಣಿಕೆಯ ಹಲವಾರು ವಿಧಾನಗಳು, ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಕಟ್ಟುವುದು, ಆರ್ಮಿ ವರ್ಮ್ ಗಳು, ಮೌ ಮೌ ದುಂಬಿ ಅನ್ನೋ ಪ್ರಚೋದನೆಯೇ ಇಲ್ಲದೆ ಕಚ್ಚುವ ಜೇನು, ಕೊಕನಕ್ಕಿಯ ಜೀವನ ಶೈಲಿ – ಪೊಟರೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಹಕ್ಕಿ ಮೊಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಕಾವು ಕೊಡುವುದು ಮತ್ತೆ ಗಂಡು ಹಕ್ಕಿ ಇವರಿಗೆ ಊಟ ತರಲು ಹೋದ ಗಂಡು ಹಕ್ಕಿ ಮರಳಿ ಬರಲಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ಇವುಗಳು ಪೋತರೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಸಾವನ್ನಪ್ಪುತ್ತವೆ, ಗ್ಲೌ ವರ್ಮ್ ಹೀಗೆ ಸುಮಾರು ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಕೊಡುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ನಾವು ಕಂಡಕ್ಕಿಂಥ ನೋಡಕ್ಕಿರುವುದು ಸಾಕಷ್ಟಿದೆಯೆಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತ ಅನ್ವೇಷನಶೀಲತೆ ತುಂಬುವುದರಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಕುತೂಹಲವೇ ಜ್ಞಾನೋದಯಕ್ಕೆ ಹಾದಿ ಎನ್ನುವ ತತ್ತ್ವವನ್ನು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಓದುಗರ ಮುಂದಿಡುತ್ತಾರೆ. ಕಾಡಿನ ಕಷ್ಟ, ಬೇಸಾಯದಿಂದ ಉಂಟಾದ ನಷ್ಟ, ಕೀಟಗಳೆಂದರೆ ತೊಂದರೆ ಎಂದೇ ತಿಳಿದಿದ್ದ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರು ಕರ್ವಾಲೋ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಹಾರುವ ಓತಿಯನ್ನು ಹುಡುಕಹೊರಟಾಗ ಅವರಲ್ಲಾಗುವ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಅವರ ಯೋಚನೆಯ ದಿಕ್ಕನ್ನೇ ಬದಲಿಸುತ್ತದೆ. ಇದೆಲ್ಲವೂ ಅವರ ಕುತೂಹಲದ ಪ್ರತಿಫಲವೇ. ಈ ಗುಣವನ್ನು ನಾವು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ಒಳಿತೆಂದರೆ ಹಲವಾರು ಉದಾಹರಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹಾಸ್ಯಲೇಪಿತ, ತತ್ತ್ವಾಂಶಗಳುಳ್ಳ, ಕುತೂಹಲ ಹುಟ್ಟಿಸುವಂತಹ, ತವಕವನ್ನುಂಟುಮಾಡುವ, ಅತ್ಯದ್ಬುತ ಕಥೆ ಕರ್ವಾಲೊ. ನನಗಂತು ತುಂಬಾನೇ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು, ಓದಿ ನೋಡಿ ನಿಮಿಗು ಹಿಡಿಸಬಹುದು.

Translation of the above given review to English:

Review by Sriharsha D V

“Sometimes to know the limits of his principles, reality, analysis, etc., a creative writer has to take those to the edge of outrageous limits.” – K P Poornachandra Tejaswi.

Our favourite writer, a master in the art of story-telling, takes readers on an adventurous trip through this book. He can be called as The Saint of Modern World. This book presents a wonderful picture of the magnificent Malenadu region as per what he had been in and seen of, which seemed to appear and apparate right in front of our eyes. He has narrated about the flora and fauna of the forest, its wide spanning area, lifestyle in that region and its hurdles in a humorous way.

K P Poornachandra Tejaswi has taken up the narrator’s role in this story. By creating characters which he encounters regularly like Marriage Mandanna, an Entamologist by name Karvalo, photographer Prabhakar and Biryani Kariyappa, the author/narrator has chosen to create awareness and spread knowledge about the environment, which he himself has gathered through his studies. The curious episode of searching for a flying lizard is enough to make you read it sitting on the edge of your chair.

This book gives a lot of prominence to humour. Many scenarios in the narration have made me invariably laugh; Mandannana marriage case, Biryani Kariyappana’s hunting episode – his tendency to hunt and eat anything and everything, servant Pyara’s dull wit, local profanity. For example, the way Pyara reprimands by hearing the cry of pigs being taken to Mandanna’s house early in the morning to cook pork delicacies. There have been times when I have remembered this and laughed to myself!

Author’s expertise over Nature and the Malenadu region are expressed here magnificently. The way he has explained things had irritated me with curiosity and had made me research about them. Abundant honey collection in Gurugi halla once in eight years, various methods of apiary, woodworks, Army worms, the Mau Mau honeybees that bite without provocation, Lifestyle of a regional bird – in the hollow made by male bird and eggs incubated by the female bird, and male birds bring food females. They tend to die inside the hollow if the male bird does not return, Glow worms, are some of the examples. He manages to inspire us to think by informing us there is lot more to see than what we have already seen.

Curiosity is the path to enlightenment is the principle author represents in this book. This book itself is the result of the author’s curiosity. He indirectly informs us to imbibe curiosity in our lives to improve ourselves.

Overall humorous, real, curiosity increasing, amazing story of Karvalo.